http://nl.geneanet.org/forum/?topic=495837.75 (reacties van 24 t.e.m. 26.04.2016)
nog wat verder ingaan op patroniemen, want zorgt soms voor spraakverwarring...
Met PATRONIEMEN worden nu meestal familienamen bedoeld die afgeleid zijn van een voornaam, "van een patriarch in oeroude tijden";
deze categorie familienamen behoren niet toevallig tot de meest populaire in onze Lage Landen :
Janssen(s), Peeters, Hermans, Jacobs, Hendriks en ga zo maar door. In NL noemt men ze 'versteende patroniemen'.
Maar ook minder opvallend en daardoor soms ongekend want afgeleid van een roepnaam, zoals
Maes (< Thomaes), Lips en Lippens (van Filips), Grijp (van Grimbert), Oste (van Otto), Naessens (van Ignatius), Nijs (van Dionysius);
ook van deze categorie zijn er massa's, getuige de oude publicatie (1979) van Nederlander A.N.W. van der Plank :
"De Herkomst van onze voornamen en de hiervan afgeleide achternamen" (meer dan 300blz.!). Andere familienamen wil ik desgewenst opzoeken.
Eén enkele keer kom je ze in West-Vlaanderen zelfs in de spreektaal tegen :
Jansseune, Woutersseune of Wouterssoone.
En zowaar 2 'meervoudige' patroniemen ontdekt :
Woutergeerts, Herenthout, ca.1680 (in Kempense stamboom van manlief) en Woutermaertens, Loppem, ca.1650 (in mijn stamboom)
De meest oorspronkelijke patroniemen zijn zo goed als uitgestorven (in Vlaanderen al vanaf 1600), zoals Jan Dillen Wouterssoone;
in NL nog de ganse 'DTB-periode' door (wat het opzoeken er niet makkelijker op maakt!...),
zoals Jan Gerritszoon, Dirkzoon, Corneelzoon,enz. Voor een uitgebreide studie vanuit Nederland :
http://www.naamkunde.net/wp-content/uploads/oudedocumenten/bloothooft-br-2008-nr-1.pdf
Vooral in het Noorden van Nederland zijn er de populaire namen eindigend op -(S)MA en die zouden afgeleid zijn van 'man', zo Jansma.
Voor een lijst, zie : https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_Nederlandse_familienamen_eindigend_op_a
Ook de oeroude benamingen eindigend op -ING ( zo Karolingers!) want betekent letterlijk : 'behorende bij' Karel... hm, de meesten van ons
Aanleiding tot bovenvermeld forumdebat (link in 1ste alinea) was dat aliassen soms worden verward met roepnamen of,
zonen en hun voorvaders met zelfde voornaam (Jan 1, 2 en 3)...
Op 25.04.2016, p.7 vermeldt Mon het gebruik van verkleinwoorden zoals Jantje voor een junior in het zuiden van Oost-Vlaanderen.
In mijn (Noord) Oost- en West-Vlaamse rootsstreken komt alleen 'Jan den Ouden' en 'Jan de Jonghe' voor.
Persoonlijk (maar niet meer dan een optie) noem ik die oudste Jan : Jan (1), de jongere Jan (2) en de jongste Jan (3).
Voor het zoeken naar 'mijn' Jan's geeft dat geen probleem, zeker niet als je de varianten opvraagt voor Joannes.
Aanvulling vanuit andere streken & provincies is waardevol. mvg, Greta
